Dwudziestolecie miedzywojenne

Powtórki
37 Pins
·
9y
Był poetą,prozaikiem,eseistą i tłumaczem.Lata szkolne i studenckie spędził w Kijowie.Ukończył tamtejsze gimnazjum,a następnie wydział prawa.W czasie I wojny światowej mieszkał w Łodzi,gdzie przez rok pełnił funkcję kierownika literackiego Teatru Polskiego.Wiersze "***[wyszło z boru ślepawe zjesieniałe zmrocze]. "Łąka", "Napój cienisty","Dziejba leśna".
Wiersz wolny-inaczej zwany nieregularnym,to rodzaj wiersza o swobodnej budowie rytmicznej.Nie ma w nim rymów,a liczba sylab w poszczególnych wersach jest różna.O układzie graficznym i logicznym decyduje poeta.
Francis Scott Fitzgerald- amerykański pisarz i scenarzysta filmowy. Artysta uważany za przedstawiciela ,, straconego pokolenia '' , czyli twórców buntujących się przeciwko kryzysowi, który miał miejsce po I wojnie światowej.
Dziennik to tekst składający się na bieżąco z dnia na dzień osobistych notatek autora ułożonych chronologicznie. Problematyka poruszana w dzienniku może być bardzo różnorodna.
Qui Pro Quo eatrzyk działający w Warszawie. Jego siedzibą były podziemia Galerii Luxenburga przy ul. Senatorskiej 29. Teatrzyk skrystalizował styl warszawskiego kabaretu literackiego, był inspiracją nie tylko dla innych scen tego gatunku działających przed wojną, ale i tych zakładanych po 1945 (Szpak, Wagabunda oraz Dudek).
Antoni Słonimski – polski poeta, felietonista, dramatopisarz, satyryk, krytyk teatralny i działacz. W 1918 współtworzył kawiarnię literacką Pod Picadorem, a w 1919 grupę poetycką Skamander. Współpracował z nią, z przerwami, do wybuchu wojny. Jego teksty wykorzystywały m.in. kabarety Czarny Kot, Qui Pro Quo, Cyrulik Warszawski, Tip Top oraz rosyjski awangardowy Niebieski Ptak. Był członkiem Związku Zawodowego Literatów Polskich.
Filozofia nie miała jednolitego charakteru. Popularnością cieszą się poglądy XIX - wiecznych myślicieli np. Henriego Bergsona Działaność swoją rozpoczynają filozofowie egzystencyjalizmu poruszających problematykę miejsca człowieka we wszechświecie oraz upadku uniwersalnych wartości. Koniec I wojny światowej wiąże się z narodzinami katastrofizmu.
Określenie ,, dwudziestolecie międzywojenne '' nawiązuje do dwóch najważniejszych wydarzeń historycznych XX w.- I i II wojny światowej. Wyznaczyły one początek i koniec epoki w dziejach literatury. Inna nazwa tego okresu to międzywojnie.
Kawiarnia ,, Mała Ziemiańska ''. stanowiła jedno z najważniejszych miejsc spotkań inteligencji warszawskiej tamtego okresu: poetów, literatów, artystów malarzy, a także profesorów nieopodal leżącego Uniwersytetu Warszawskiego. Do bywalców lokalu należeli m.in. Jan Lechoń, Bolesław Wieniawa-Długoszowski, Antoni Słonimski, Kazimierz Wierzyński, Julian Tuwim, którzy mieli tam specjalnie dla nich przeznaczony stolik zwany "górką".
Pod Picadorem – kawiarnia artystyczna otwarta 29 listopada 1918, znana jako miejsce spotkań grupy literackiej Skamander. Organizatorem lokalu był poeta Tadeusz Raabe, natomiast założycielami poeci skupieni wokół miesięcznika „Pro Arte et Studio”: Jan Lechoń, Antoni Słonimski i Julian Tuwim. Do stałego grona pikadorczyków należeli: poeci Lechoń, Słonimski, Tuwim, Iwaszkiewicz, potem Wierzyński.
ŻAGARY. Polska grupa poetycka, która narodziła się w Wilnie w 1931 roku. Początkowo grupa wydawała czasopismo o takiej samej nazwie „Żagary”. Jej członkowie postulowali społeczne zaangażowanie literatury, a ich twórczość charakteryzowała się lewicowym radykalizmem, antyfaszyzmem oraz katastrofizmem. Wśród jej twórców znaleźli się m.in. Czesław Miłosz, Teodor Bujnicki, Antoni Gołubiew, Jerzy Zagórski, Aleksander Rymkiewicz i Jerzy Putrament.
EKSPRESJONIZM. Jego reprezentanci ukazywali w dziełach przeżycia i stany wewnętrzne. Podkreślali także obowiązki sztuki, mającej przywracać człowiekowi poczucie prawdziwej więzi z innymi ludźmi, naturą, czy Bogiem. Reprezentanci : Ernst Ludwig Kirchner, Emil Nolde, Edward Kokoschka.
SURREALIZM. Surrealiści starali się odtworzyć w swoich dziełach swoje wizje senne i marzenia. Najbardziej znani twórcy to : Salvador Dali, Max Ernst i Marcel Duchamp.
KUBIZM> Kubiści uważali, że wszystkie przedmioty można sprowadzić do prostych figur geometrycznych, stąd w ich twórczości świat jest ukazywany za pomocą brył. Przedstawiciele : Pablo Picasso oraz Georges Braque.
ABSTRAKCJONIZM. W malarstwie dwudziestolecia zerwano z tradycją wiernego odtwarzania rzeczywistości. Jednym z najważniejszych kierunków epoki stał się abstrakcjonizm. Jego podstawowym założeniem było przedstawienie świata, nie takim, jakim jest, ale stworzenie nowej rzeczywistości, złożonej z różnorodnych kształtów i barwnych plam. Przedstawiciele : Waasily Kandinsky ( obraz "Przekątna"), Paul Klee, Kazimierz Malewicz.