Emil Nolde (1867-1956) In zijn houding tegenover zijn werk leek hij in op Van Gogh. Hij stond met een gelijke emotionele hartstocht voor zijn doek. Schilderen was telkens weer een daad van zelfverloochening. Gelukkige en productieve periodes wisselden af met tijden van stilte en creatief onvermogen. Wanneer hij ontevreden was over het eindproduct, vernietigde hij dit. Later had hij daar meestal spijt van.
We think you’ll love these